Tuinbonen: levenscyclus, klimaat, ziekten: alles wat je moet weten over tuinbonen kweken

Tuinbonen zijn lentegroenten. Daarom worden ze het best gezaaid zodra de temperaturen stijgen, vanaf januari onder een afdak of vanaf begin maart in de volle grond. In zuidelijke streken, de Loire en niet-vochtige kustgebieden kan er zelfs in de herfst worden gezaaid, zodat ze zich tijdens de wintermaanden kunnen ontwikkelen en eerder kunnen worden geoogst (vanaf maart-april). 

De meeste variëteiten zijn vorstgevoelig, maar ze verdragen koele omstandigheden vrij goed. Deze omstandigheden garanderen zelfs een optimale groei. Warm weer in de lente is ongunstig en kan leiden tot een lagere opbrengst. 

Tuinbonen gedijen op alle gronden, met een voorkeur voor diepe, koele gronden. Bemesting wordt afgeraden, vooral stikstofbemesting. Bonen behoren tot de familie van de Fabaceae en zijn daarom in staat om stikstof uit de lucht te binden dankzij een symbiose met bacteriën. Te stikstofrijke bodems kunnen ook een negatief effect hebben op de planten door de vegetatieve productie te bevorderen ten nadele van de vruchtontwikkeling. Dit fenomeen leidt tot platliggen, een bekend probleem in deze teelt!

De aanbevolen zaaidichtheid is 8 tot 10 cm in de rij en 30 tot 60 cm tussen de rijen. Opgemerkt moet worden dat in stapels zaaien ook een oplossing kan zijn. Zaaien gebeurt vaak in de volle grond, maar sommige tuinders zaaien in honingraatbakken of minikluiten om een vroegere groei te verkrijgen of om een betere recuperatie te verzekeren. 

Omdat ze zo hoog kunnen worden, is het aan te raden om de bonen tijdens hun groei 1 tot 3 keer te beboteren. Ze kunnen ook licht worden gestokt. Dit maakt het ook gemakkelijker om met de hand te oogsten. Zorg ervoor dat je de peulen niet te vroeg plukt, want de zaden hebben tijd nodig om zich te ontwikkelen en te vroeg oogsten zal leiden tot een lagere opbrengst. 

Tuinbonen hebben over het algemeen geen irrigatie nodig, behalve in droge omstandigheden en wanneer er geen regen valt in de lente (zoals in 2023, bijvoorbeeld). Waterstress en zeer warme omstandigheden kunnen leiden tot een daling van de productiviteit (niet-bestoven bloemen, aantal bonen per peul, enz.).

Bepaalde bladziekten kunnen bonenplanten aantasten: meeldauw, roest, Botrytis schimmel, ascochytosis (veroorzaakt door de schimmel Ascochyta fabae). Wat plagen betreft, zijn zwarte bladluizen het meest problematisch, omdat ze de afzet van peulen aantasten. Sitonen kunnen de gewassen beschadigen, net als snuitkevers zoals de Bruche.